Sólbruni og Mosquitobit

Dagurinn í gær notaður í afslöppun við sundlaugina með ,,rauðum afleiðingum" sem komu í ljós í morgun þegar vaknað var. Allur kvenleggurinn brann með það sama en Eydís er þó sínu verst, það er því ekki gott ástandið á fólki, útbitið og sólbrunnið.

En í stað þess að láta það á sig fá þá var ákveðið að nota daginn til að ferðast til Key West en þangað er tveggja tíma akstur. Gaman er að keyra þessa leið, brýrnar eru fjölmargar og landslagið mjög fallegt. Lengsta brúin heitir ,,the seven mile bridge" og er að sjálfsögðu eins og maður gæti haldið, 7 mílna löng.

Bærinn kom okkur skemmtilega á óvart, hann er ekki stór (ca 20-25 þús. manns búa þar) en þar er mikill túrismi sem má rekja m.a. til alþjóðlegs flugvallar sem staðsettur er á eyjunni og þess að mikið af skemmtiferðaskipum hefur þarna viðkomu. Bærinn er hinsvegar ólíkur öllum öðrum sólstrandarbæjum sem að við höfum komið til og höfum við nú komið til nokkurra. Gamli bærinn er mjög sjarmerandi, með gömlum húsum í suðurríkjastíl (eða það sem bandaríkjamenn kalla gamalt, frá ca 1880), mikið af veitingastöðum og litlum verslunum. Gífurlegur hiti og raki eru þarna og röltum við sveitt um bæinn í ca tvo tíma áður en haldið var heim á leið.

Á morgun er síðasti heili dagurinn okkar hér í ,,Lyklunum". Stefnt er að leggja í hann til Daytona um hádegi á föstudag. Morgundagurinn fer því að mestu leyti í þrif en til að brjóta hann aðeins upp þá verður líklega farið í kanósiglinguna sem við eigum alltaf eftir að prófa, nú eða kanski bara á ströndina he he.

Bestu kveðjur frá Florida

Iris